Laatst ging ik op bezoek bij een wel heel bijzonder kindje. Hij kwam via een omweg bij zijn ouders terecht. De weg die hij nam, de bijzondere dame die hem droeg, de ouders die hij uitkoos….

Zo’n bijzonder verhaal, je komt er later vast meer over te weten want het kindje had net als zijn ouders en draagverantwoordelijke een bijzondere missie.

Het begon, voor mij, allemaal op 3 december 2014 want toen leerde ik deze bijzondere mensen kennen.

Een jong koppel wou via IVF aan een 2de kindje beginnen, mijn collega stuurde ze naar me door. Zestien dagen later was ze zwanger na één sessie. Tijdens deze zwangerschap begeleidde ik haar op regelmatige basis en ze deden ook samen mee aan de zwangerschapsworkshop. De hele 9 maanden was er angst om vroeger te bevallen maar ze ging flink overtijd. De laatste keer dat ik haar voeten vasthield, leek ze helemaal niet in contact te zijn met haar eigen lichaam. Na de sessie zette ze een pracht van een arbeid neer volgens haar man. Een zoon wordt geboren, maar dan gaat er iets mis en het eindigt in een verlies van haar baarmoeder.

Een 3de zielskindje staat echter te wachten om ook bij dit gezin geboren te worden. Zelfs papa heeft contact gemaakt met dit inkomende zieltje tijdens een relaxatiesessie hier in mijn praktijk. Er komt een hele aangename verrassing op het pad van deze mensen en via een heel ander traject wordt zoon 3 geboren.

Ik ga op bezoek en terwijl papa hem aan aanvullende voeding (mama geeft toch ook borstvoeding) stuurt de kleine man al energetisch contact. Mijn hart gaat helemaal open en ik krijg ijskoude rillingen over me heen. Hij blijft ook de hele tijd met grote wakkere ogen naar me kijken alsof hij wat te vertellen heeft. Heel bijzonder! Beide ouders merken ook dat er zich iets aparts afspeelt tussen ons.

Wanneer papa het kindje in mijn armen legt, wordt hij ongemakkelijk. Het is niet de voeding maar wel iets dat hem irriteert ter hoogte van zijn rechterribben. Hij nodigt me uit er te gaan strelen, een beetje later kneutert hij en laat energetisch wat los. Het lijkt of zijn lijfje opener komt aan die zijde. Ik vraag hoe hij in de baarmoeder zat en papa weet van de echo’s dat hij schuin zat (zoals banaanvorm). Met meer plaats dus aan de linkerzijde. Wanneer zijn lichaampjes hun ruimte hebben ingenomen, wordt hij moe en kan het proces zichzelf verder zetten. Dankbaar voor weer een mooie les laat ik dit mooie gezinnetje achter.

Ik voel me meer dan gelukkig met het mooie werk dat ik mag doen. Fier als ik ben ook op deze jonge en vooral bewuste ouders!

P.S. Quote van de papa ivm begeleiding voor, tijdens en na zwangerschap:

“Als man denk je soms dat dit soort workshops alleen voor zwangere vrouwen is, maar niets is minder waar. Zo’n zwangerschap brengt ook voor mannen flink wat veranderingen teweeg, en Myriam bracht niet alleen rust in mijn eigen hoofd en lijf, maar reikte me ook handige tips en trucs aan om mijn zwangere vrouw te helpen ontspannen. Daardoor groeiden we nog korter naar elkaar toe dan voordien. En een ontspannen partner, daar heb je zelf ook veel voordeel aan. 😊

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *